تفکرومنطق تحت پوشش فلسفه

راه ها به تومنتهی می شوند،کوچه هابوی تورادارند،گوش هاصدای تورامی شنوندوزبان هاذکرتوراازبردارندوگاهی قلب هایی که بهانه تورامی گیرند.

روزهاوروزهاوسالهاوسالها سپری می شوند وعجولانه به سمت تومی آیندوبه امیدآن روزی که لبخندجهانیان ازخنده توباشد.احساساتی دارند مردم این زمانه،احساس هایی ازجنس یخ،یخ هایی که ازدیدن آفتاب آب می شوندوخودرافدای آن می کنند.

آقاجان،ماسربازان افتخاری ات پله هایی هستیم ازنردبان امید،پله هایی پرازاحساس،احساسی نشات گرفته ازتووبرای توپله هایی که پهن شده ایم وانتظارقدوم سبزتوراداریم.قدومی ازجنس تحول،انقلاب وپیشرفت.نغمه هایی درخشان به سوی مظلومان،روزنه هایی خروشان به دست ضعیفان ومهری روح گستر درجهت مهرواحدوانتظاری به سرآمده...

روح هایی که ازآمدنت مسرورندوآب وجاروکرده اند.دلهایی که به یُمن آمدنت،عزمشان قطعیست.اراده ای به وسعت جهان وجهانی بدون دیوار...

واینک جمالت آشکارمی گردد...