تفکرومنطق تحت پوشش فلسفه

"دوباره به توبرمی گردم"جمله ای آشنا درهنگام توبه؛جمله ای به ارزش بهشت وجهنم.

چه شیرین است توبه ای که توگیرنده آن باشی...آری توخداوندی وتوبه پذیر.خدایی توراسزاست،تویی که درگاه لطیف ولایتناهی ات،منزلگه عبادبسیاربوده ومنی که خطاکارم اماازفضل وکرم تونومیدنیستم.وتویی که مانندتونیست...تویی مالک اصل وجود وگرداننده قضا.تویی که راهی وتویی که بامن تاعمق هستی وکران حقیقت همراهی.

ازناتوانی ام سخت مگیر بنده ای ضعیفم که وجودم راوقف توکرده ام.خداوندا خدایادوباره عازم توام...درهیاهوی خلقت،کلاف سردرگم کلماتی رادردست دارم که همگی به یک اصل واحداشاره دارندوآن تویی.توراسپاس دارم.

بزرگا،برماسخت مگیر تونهایت بی نهایتی.من باتوام توبامنی ازاین رابطه دوطرفه مسرورم وتوراسرآغازآن می دانم.

من خطاکارم زمنزلگه عشق      عشق می جویم،همی ازسرنوشت